Internet rzeczy

Internet rzeczy (również Internet przedmiotów, ang. Internet of Things – IoT) – koncepcja, wedle której jednoznacznie identyfikowalne przedmioty mogą pośrednio albo bezpośrednio gromadzić, przetwarzać lub wymieniać dane za pośrednictwem instalacji elektrycznej inteligentnej KNX lub sieci komputerowej. Do tego typu przedmiotów zaliczają się między innymi urządzenia gospodarstwa domowego, artykuły oświetleniowe i grzewcze, urządzenia noszone. Termin został użyty po raz pierwszy przez brytyjskiego przedsiębiorcę i twórcę start-upów Kevina Ashtona w 1999 roku. Istnieje także termin Internet Wszechrzeczy (ang. Internet of Everything – IoE), będący określeniem na sieć ludzi, procesów, danych i rzeczy podłączonych do internetu. Termin ten powstał pierwotnie w firmie CISCO i jest obecnie bardzo często używany zamiennie z terminem Internet przedmiotów. Powstał także licznik zliczający przybliżoną liczbę elementów Internetu Wszechrzeczy. Szacuje się, że w 2020 roku będzie podłączonych do sieci od 25 mld do 50 mld urządzeń. W 2016 roku wartość rynku IT szacuje się na 200 mld dolarów, a w 2019 roku na 1,3 bln dolarów. Podstawowym celem Internetu rzeczy jest stworzenie inteligentnych przestrzeni tj. inteligentnych miast, transportu, produktów, budynków, systemów energetycznych, systemów zdrowia czy związanych z życiem codziennym. Podstawą rozwoju inteligentnych przestrzeni jest dostarczenie technologii, która zapewni ich realizację.

Kolejna fala w dobie komputerów wyjdzie poza sferę tradycyjnego pulpitu. Wiele obiektów, które otaczają nas będą w sieci w takiej czy innej formie. Identyfikacja radiowa(RFID) oraz technologie sieciowe czujnika wzrosną do spełnienia tego nowego wyzwania, w których systemy informacyjne i komunikacyjne są niewidocznie w środowisku wokół nas. Z powoduje to, wytwarzanie ogromnej ilości danych, które muszą być przechowywane, przetwarzane i prezentowane w sposób jednolity, skuteczny i łatwy do zinterpretowania. . Cloud computing może zapewniać infrastrukturę wirtualną dla takiej informatyki użytkowej, która integruje urządzenia monitorujące, urządzenia pamięci masowej, narzędzi analitycznych, wizualizacji i dostawę platformy klienckiej. Inteligentna łączność z istniejącymi sieciami i kontekstowych obliczeń z wykorzystaniem zasobów sieciowych jest nieodłączną częścią Internetu przedmiotów. Wraz ze wzrostem obecności WiFi oraz 4G-LTE bezprzewodowego dostępu do internetu, ewolucja w kierunku wszechobecnych sieci informacyjnych i komunikacyjnych jest już oczywista.Jednakże w odniesieniu do Internetu przedmiotów wyłania się wizja, paradygmat computing będzie musiał wyjść poza tradycyjny scenariusz mobilnych – zestawów komputerowych, które wykorzystują smartfony i urządzenia przenośne i przekształcić się w codziennie połączenie istniejących obiektów i osadzenie tej inteligencji w naszym środowisku